سیستم های کدگذاری در ایران

کدینگ در ایران

این نوشتار، به انواع سیستم کدینگ که در داخل کشور طراحی و پیاده سازی شده اند، بطور اجمالی اشاره شده است. آنچه که بسیار حائز اهمیت است؛ درک این موضوع بسیار مهم می باشد که کدینگ و نظام های تعریف اقلام، بنا به سیاست ها و ماموریت های خاص در نظرگرفته شده برای آنها طراحی و شکل گیری شده اند.

برای توضیحات بیشتر این موضوع ابتدا باید انواع کدینگ به لحاظ جغرافیایی و کارکرد، مطرح گردد:

سیستم های کدینگ بین المللی

هدف از اجرای این سیستم ها، دستیابی به آمارهای کلان اقتصادی، صنعتی، برقراری تعاملات و ارتباطلات کالایی بین کشورها و سازمان ها و مدیریت جریان های فیزیکی و اطلاعاتی اقلام می باشد. مانند سیستم های کدینگ NATO, CPC, ISIC, UNSPSC, HS, GS1, … .  که هرکدام به تفصیل در مطالب بعدی توضیح داده شده اند.

سیستم های کدینگ ملی

هدف از اجرای سیستم های کدینگ ملی، کمک به کنترل و دستیابی به آمارهای کلان تولید، واردات و صادرات، اطلاع رسانی ملی اقلام، کمک به جلوگیری از قاچاق کالا و … می باشد.

سیستم های کدینگ ملی به لحاظ نوع طراحی و الزامات اجرایی نمی توانند در داخل سازمان ها موفق عمل کنند و اصولا پیاده سازی چنین سیستم هایی برای مدیریت اقلام داخل یک سازمان مفید نیستند. مانند کدینگ های ملی، ایرانکد، کدملی ژاپن، کد ملی آلمان و … .

سیستم های کدینگ سازمانی                                                                       

اگر در یک سازمان یا شرکت، تنوع اقلام به بیش از 2000 فلم کالا برسد، اصولا مدیریت اطلاعات این اقلام و به تبع آن استفاده اطلاعات اقلام در اصطلاحا سیستم های بالا دستی دچار مشکل می گردد. بخصوص سازمان هایی که دارای پراکندگی جغرافیایی هستند، این مشکل بیشتر به چشم می خورد؛ لذا سیستم کدینگی به روز و کارآمد نیاز دارند تا اطلاعات اقلام خود را با یک زبان مشترک علمی و به طور یکپارچه ثبت، نگهداری و استفاده نمایند.

تا عملیات عملیات زنجیره تامین شامل برآورد، خرید، حمل و نقل، ذخیره سازی، نگهداری و تعمیرات و سایر فرآیندهای خود را بهینه و موثر انجام دهند. در چنین شرایطی این سازمان به شدت نیازمند یک سیستم کدینگ سازمانی به روز و کارآمد می باشد. سیستم های کدینگ شرکتی، بنا به سیاست ها، اهداف و برنامه ریزی های آن سازمان طراحی، پیاده سازی و نگهداری می شوند.

لذا نسخه قابل تجویز قطعی برای یک سازمان، پیاده سازی بومی آن شرکت می باشد.در ایران از سال 1381 تا کنون، شرکت پردازشگران نواندیش[1] توانسته است، سیستم کدینگ سازمانی کارآمدی را در شرکت ها  و سازمان های مختلف، پیاده سازی نماید.

البته سیستم های کدینگ خارجی نیز  از زمان های قدیم تاکنون، در برخی از سازمان و شرکت های ایرانی مورد استفاده قرار گرفته است. مانند سیستم کدینگ MESC که در صنعت نفت، پتروشیمی و گاز استفاده شده است.

مانند سیستم کدینگ سما(سیستم مدیریت اطلاعات اقلام) و سیستم کدینگ MESC

مربوط به شرکت Shell هلند و … .

تاریخچه سیستم های کدینگ در ایران

در ایران تا سال 1375(1997 میلادی) سیستم های کدگذاری بومی که از کیفیت و استاندارد مناسبی برخوردار باشند، وجود نداشت.

از سال 1375 تا 1379 به مدت 5 سال تحقیقات در زمینه طراحی یک سیستم کدینگ استاندارد بومی در سپاه آغاز شد. و در سال 1380 نرم افزار windows این سیستم تحت عنوان سماپل (سیستم مدیریت اطلاعات پایه لجستیک) طراحی گردید.

این سیستم کدینگ از سال 80 تا کنون توانسته است بالغ بر 2،500،000 قلم کالای سازمانی خود را کدگذاری نماید.

شرکت پردازشگران نواندیش این افتخار را دارد که از سال 1381 تا 1395 به مدت 16 سال طراح و پشتیبان نرم افزار سماپل بوده است.

در سال 1384، ایرانکد(که بر مبنا و پایه سماپل توسعه یافته است)، در مرکز ملی شماره گذاری کالا و خدمات، وابسته به وزارت بازرگانی در ایران شروع بکار کرد.

شرکت پزدازشگران نواندیش در سال های 1384 تا 1386 طراح و پشتیبان نرم افزار ایران کد بوده است.

در سال 1386 گروهی از مهندسین با تجربه و خبره در حوزه کدینگ اقلام، موفق به تولید و طراحی نرم افزار سما (سامانه مدیریت اطلاعات اقلام) در شرکت پردازشگران نواندیش گردیدند. این سیستم کدینگ سازمانی در شرکت های مخلتفی در ایران و حتی خارج از کشور مانند عراق و ونزوئلا بکارگیری گردید.

[1]  www.pardco.com

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.